Fontys onderzoekt post-covid onder eigen medewerkers

Onlangs nam de directeur van een van de Fontysinstituten afscheid, na twee jaar in de ziektewet als gevolg van post-covidklachten. Manon Peeters: ‘Zo zijn er vast meer casussen, maar niemand weet precies hoeveel. Dat baart het college van bestuur zorgen. Ze willen zicht krijgen op de aard en de omvang van de problemen.’

Manon en haar collega Els van Westrienen zijn gevraagd onderzoek te doen naar de aard en de omvang van het probleem. Beiden zijn werkzaam binnen Fontys Paramedisch als senior-onderzoeker. Els focust zich op de integratie van monitoring en e-coachingstechnologie in de paramedische zorg, onder andere ter bevordering van zelfmanagement. Manon doet onderzoek naar wearables: draagbare sensoren, bijvoorbeeld smartwatches, die fysiologische gegevens registreren om uiteindelijk stressmanagement in de zorg te ondersteunen.

Manon en Els zijn geen onbekenden van elkaar. Els: ‘Manon richt zich binnen haar onderzoek naar wearables en stress onder meer op mensen met dementie en mensen met aanhoudende lichamelijke klachten. Mijn expertise ligt bij die laatste groep – mensen met aanhoudende lichamelijke klachten. Het daadwerkelijke post-covidonderzoek zal worden uitgevoerd door een beoogd promovendus: Leoni van Dijk (zie kader).’

Aard en omvang klachten

Uit de literatuur blijkt dat er mogelijk een relatie is tussen post-covidklachten en aanhoudende lichamelijke klachten. Omdat technologie wel eens zou kunnen helpen om de aard en de omvang van de klachten in kaart te brengen – denk bijvoorbeeld aan het meten van stress – kwam directeur Thom Rutten van Fontys Paramedisch uit bij Els en Manon. Els: ‘Het idee is dat Leoni op dit onderwerp gaat promoveren, waarbij ze door Manon en mij zal worden begeleid.’

Komend najaar gaat Leoni in gesprek met Fontysmedewerkers en -studenten met post-covid. Om hoeveel mensen binnen Fontys gaat het eigenlijk? Manon: ‘Geen idee. Dat is informatie die we vanuit de AVG niet mogen registreren. De literatuur leert dat ongeveer 9 procent van alle mensen die corona hebben gehad langdurig klachten houden. De klachten komen overigens bij studenten minder voor dan bij mensen die wat ouder zijn.’

Tussentijdse resultaten

Een promotieonderzoek duurt al gauw vier jaar. Moeten de mensen die aan het onderzoek ook zo lang wachten tot er enig zicht is op de resultaten van het onderzoek? Manon: ‘Nee. We zullen tussentijds ook al resultaten delen.’

En dan? Wat zou het onderzoek moeten opleveren? Els: ‘Hopelijk weten we dan beter hoe we mensen kunnen ondersteunen. Allereerst door met mensen met post-covid in gesprek te gaan. Waar hebben zij vooral behoefte aan? Maar ook met zorgprofessionals en de werkgever: hoe kunnen zij iemand met post-covidklachten het beste ondersteunen? Verder zou het fijn zijn als we zouden leren hoe we studenten met post-covid het beste kunnen ondersteunen, om te voorkomen dat ze uitvallen en goed terechtkomen in het werkveld.’