Heidi de Zinger en Cora Stokmans: ‘Roosteraars zijn puzzelaars’

Samen kijken ze terug op zo’n 25 jaar werkervaring bij Fontys: roosteraars Heidi de Zinger en Cora Stokmans. Beiden stellen vast dat roosteren nu een stuk ingewikkelder is dan toen ze startten.

‘Roosteren is puzzelen,’ aldus Heidi. ‘We werken weliswaar met de roosterautomaat die de roosters maakt, maar van tevoren zitten we al te puzzelen wat wel en niet kan. Om goede roosters met een efficiënte gebouwbezetting te maken moeten we het systeem ‘voeden’ met goede informatie.’

‘Voeren wij roostermakers de informatie niet consistent in, dan rolt er een beroerd rooster uit. Vandaar dat we onderling strakke afspraken hebben gemaakt met elkaar en met de instituten, ook met het oog op de deadlines. Die zijn strak. Levert een instituut zijn informatie niet op tijd aan, dan heeft het geen rooster en geen lokalen. Dan heeft een instituut echt een probleem.’

Minder vierkante meters

De vijf instituten (Paramedisch, Mens en Gezondheid, Pedagogiek, Sociale Studies en Kind en Educatie) waarvoor Heidi en Cora roosteren, zijn eind vorig jaar van locatie Theodoor Fliednerstraat in Eindhoven naar Campus Rachelsmolen verhuisd. Ze hebben nu minder vierkante meters tot hun beschikking. Cora: ‘Het nieuwe Fontysbeleid vereist dat we onze huisvesting efficiënter benutten. Dat betekent dat we in onze gebouwen een bezetting van minstens 80 procent willen realiseren.’

Die efficiënte manier van roosteren heeft helaas een keerzijde: lieverkoekjes worden niet meer gebakken. ‘Soms wil een docent heel graag in een bepaald lokaal zitten. In ons vorige gebouw hield ik daar nog wel eens rekening mee. Dat kon daar nog maar hier gaat dat niet meer. De bezettingsgraad is nu zo hoog dat er bijna geen lokalen meer vrij staan.’

Campusbreed roosteren

Sinds kort werken Heidi en Cora samen in een team van twaalf roostermakers. Heidi: ‘Iedereen is verantwoordelijk voor zijn of haar eigen instituut, maar we werken intensief samen in het roosterproces. Zo bespreken we eens in de week gezamenlijk de problemen in het rooster. Door de korte lijntjes kunnen we ze meteen oplossen.’

Dit team loopt daarmee een beetje voor op de ontwikkeling die nu binnen Fontys volop aan de gang is. Gezamenlijk plannen en roosteren wordt steeds belangrijker, nu Fontys het aantal vierkante meters wil reduceren [zie ook dit artikel] én door de invoering van Talentgericht onderwijs. Studenten krijgen de mogelijkheid om hun eigen leerroute uit stippelen, over de opleiding heen.

Hierdoor wordt het roosteren steeds ingewikkelder. Een probleem? Heidi vindt van niet. ‘Dat gepuzzel vind ik juist leuk. De puzzel wordt steeds moeilijker, maar dat houdt het werk boeiend.’

‘Blijf communiceren’

Hoe staat het eigenlijk met de waardering voor roostermakers? Cora: ‘Met roosters is het zoals met veel werk dat achter de schermen gebeurt: je krijgt het meestal alleen te horen als er iets fout gaat, al zijn er ook docenten die hun waardering uitspreken. So be it.’

Kunnen collega’s nog iets doen om het leven van een roostermaker makkelijker te maken? Heidi: ‘Jazeker. Blijf communiceren. Ben je iets aan het ontwikkelen, dan heeft het vaak impact op je rooster. Als je ons er op tijd bij betrekt, dan kunnen we makkelijker het rooster plannen. En besef dat aanpassingen in een definitief rooster een domino-effect hebben. Even schuiven met een les of lokaal kan grote gevolgen hebben voor het rooster van een collega.;

Lees meer

Vorige Volgende

• 5 maart

Hoe Fontys kijkt naar Talentgericht onderwijs

Fontys biedt Talentgericht onderwijs aan. Waarom doen wij dit? Hoe zie je het terug in ons onderwijs? En welke afspraken hebben we samen gemaakt? Lees er meer over in dit bericht.

Lees verder